Gisteren op eerste kerstdag hebben we smiddags in het donker een mooi lantaarntje opgelaten voor Marco. Het was een grote lampion met een grote witte zak eraan en daaronder dan een soort van vierkantje wat je moest aansteken.Rob en ik zijn naar het midden van onze weg gegaan en hebben daar de lantaarn opgelaten. Het was nog niet zo gemakkelijk om hem goed op te laten, want hij tuimelde nog wat heen en weer. Denk dat het komt omdat de zak die er aan hangt, er boven aan hangt veelste groot is. Ik heb er wat foto's van gemaakt. Het was een groet van pap en mam en ons beiden aan Marco boven in de hemel. Juist met zulke dagen doet het gemis van dierbaren pijn.... de eerste kerst nu zonder hem, vooral voor pap en mam is dat erg moeilijk. Niet zo verwonderlijk ook. Het is anders ook nu, het is de eerste keer dat hun hier zijn nu met de feestdagen. Ik geloof dat het heel wat jaren geleden is dat wij de kerst en oud en nieuw samen zijn geweest. De laatste jaren woonden wij al in zweden en daarvoor waren we altijd met de kerst periode op wedstrijden of trainen in Oostenrijk, Zwitserland of Italiën. Vreemd zo om nu met zijn viertjes hier bij ons thuis te zijn. Vandaag is het al weer 2e kerstdag en morgen is het de derde (zo noemen we dat hier, omdat dan pap jarig is.) Hij wordt morgen 74 jaar. Mam wordt dat in maart.
Hier komen nog wat foto's van de lantaarn voor Marco. Ze zijn niet zo heel erg mooi, maar toch een herinnering.
Laat het jullie goed gaan, liefs S10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten