Bagarstugan

Maandagmorgen was het dan "dags" Gullan en ik, zouden tunbrood gaan bakken voor a.s. woensdag als we hier in Hälla onze feestdag hebben. smorgensvroeg om 5.30 al opgestaan en de "stöpe" gemaakt. (deegmengsel) En dat terwijl ik pas om 0.45 uur naar mikjn bedje ging... korte nacht dus. Het moest zo vroeg, omdat dat deegmengsel een flinke tijd moet rijzen. Tegen 8 uur zouden we ons treffen in de bagarstugan. Gullan was er al en had het vuur al aangemaakt. De dag ervoor stoken we altijd flink in de oven zodat ie goed warm is. Daar ik de hele zondag heb gewerkt, van 8 uur tot 23 uur, heeft Gullan dat geregeld.
We hebben de taken wat verdeeld vandaag, Gullan doet het "bakken" en ik het "kavelen". Het ging goed en alles verliep vlotjes. We moesten natuurlijk zo af en toe een pauze inlassen om het goede tunbrood te proeven. Kwaliteitskontrole heet zoiets geloof ik ;-)))) En ja hoor, iedere keer was het weer goedgekeurd!
Hier nog wat foto's van de bakdag. (afgelopen maandag, gisteren dus)


Mijn buurvrouw en vriendin, Gullan, een schat van een vrouw, al over de 70 jaar en zo piep als een kuiken :-)


De "bullar" de deegballen die je draait, die rijzen dan en daarna worden ze uit gekaveld.


Een platte koek, tunbröd voor het bakken.


Het "gnagga" voor het bakken (gaatjes er in maken zodat het tunbröd niet opblaast).


Tunbröd op de bakfjällan (een grote soort van platte spade) die je gebruikt om brood in de oven te schuiven.


Hier gaat de koek in de oven.


Daar ligt ie dan te "grädden" in de oven.


Een close-upp van de koek in de oven.


Tunbröd zoals het eruit ziet na het bakken.


De fikapauze, kwaliteitsbeoordeling door de baksters :-)

Verder ben ik ook nog in de bijenbakken geweest. Ik had uit voorzorg al 2 nieuwe broedramen met vers broed meegenomen naar Gafsele. Die heb ik daar ook ingehangen, maar gelukkig zat in beide bakken nu eigen vers yngel (broed) dus de koninginnen werken en doen wat ze moeten doen.... eitjes leggen!!!! Gelukkig maar.

Dinsdag nog een drukke dag, dan gaan we de zaal inruimen en de tentoonstelling in orde maken. Dat zal wel een hele tijd duren eer we daarmee klaar zijn.
Foto's zal ik nog wel maken van de "hemvänderträffen".

Wil Gon en Peter sterkte wensen. Ze hebben vandaag hun hond, en trouwe vriend Cayan moeten laten inslapen. Cayan is 16 jaar geworden. Ik weet hoeveel pijn het doet om een goede vriend te verliezen, vandaar ook hier een kaarsje voor jullie allen.
Cayan rust zacht en vlieg naar de regenboog.


Voor nu, tot ziens en de groeten.

Liefs S10