Als ik dat hoor en nu ik dat zo hier schrijf denk ik terug aan Nederland, "vorst aan de grond" of "vorst op klomphoogte". Die tijd is nu hier eindelijk begonnen.
De winter is aangeland. Eindelijk een einde aan de "tråkiga tiden innan för Jul" (de sombere tijden voor de kerst.) Nog effe en dan is het wit hier (hoop ik toch van harte) Er is sneeuw aangezegd komende weekend, zaterdag en zondag maar in ieder geval is het vorst nu hele dagen en nachten. Wel goed zo kan de sneeuw als die valt ook mooi blijven liggen. En als er sneeuw is gevallen dan lijkt het allemaal zo veel mooier en lichter buiten. De sneeuw reflecteerd veel van het licht buiten dan.
Het zag er vanmorgen echt schitterend uit met alle rijp aan de bomen, en de zon die door de wolken heen piepte. Helaas heb ik geen foto's gemaakt. Maar heb wel foto's nog gevonden van vorig jaar, toen de winter op gang kwam. Die zal ik hier plaatsen.
Verder kan ik jullie melden dat ik weer mijn hertevoer heb gehaald, een heel pal vol, 27 zakken a 30 kilo voor de hele winter voor mijn hertjes. Ze zijn zo langzaam aan weer aan het komen. In het begin alleen snachts en in het donker, maar zo småningom ook dan overdag, als het helder en licht is.
Ik ben laat met het inwinteren van de hertjes maar dat komt ook omdat er nog geen sneeuw is, de herten vinden nu nog volop voer buiten in de natuur en komen daardoor minder snel op de voerplaatsen af. Wat wordt dat weer genieten van mijn vriendjes als ze hier weer hopelijk in grote getalen samen komen om te eten.
Ik hoop dat er veel komen, maar ben een beetje bang ervoor dat er een heel stuk minder hertjes zijn deze winter. Dit door dat we een lynx hebben die hier een revier heeft in Hälla bij ons tegenover op de berg, Hemberget en Hedvattenberget. Niet direkt bij ons de berg tegenover ons huis maar iets verder op, daar waar wij trainen met de honden. Daar is een gedeelte met veel "klippen" en berg, steen formaties waar de lynxen zich graag ophouden. Lodjur heet het op zijn zweeds. Ik vind ze schitterende dieren met een enorme elegantie en soeplesse.
Heb trouwens slechts 1 x in het wild een lynx gezien, en dat was een hele bijzondere ervaring. Dat was een moeder met 2 jongen die de weg overstak in de avonduren toen we naar een vriendin reden die nogal afgelegen woonde. Moeder met 2 jonge over de weg, de jongen speelden met elkaar en ma liep door de weg over de bossen weer in. Ook daar was het een erg bergachtig gedeelte, iets wat ze toch erg hun voorkeur voor hebben. Jongen kwamen meteen achter mam aan gehuppeld, al spelend met elkaar over de weg heen. Iets wat ik niet snel zal vergeten die belevenis.
Als laatste wil ik mijn achterneef Arie die nu begonnen is met zijn chemo heel veel sterkte en kracht toewensen. Ook voor zijn vrouw en zoon. Arie ik denk aan jullie, heel veel liefs en hou vol!
Voor iedereen, pas goed op jullie daar!
Liefs S10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten