Tja ik hoor jullie al denken wat is dit nu weer????
Maar het is een band, een 12 mans/vrouws formatie die covers spelen van veelal 50 en 60er jaren. Veel blues en jazz achtige maar ook latere nummers met meer funk in.
Ik had nog nooit van hun gehoord, maar gelukkig was ik samen met Stig en Anita naar het concert gegaan. Ik had de annonce gelezen in het Asele Nytt, een weekblad dat hier huis aan huis bezorgd wordt. Ik zeg wel eens gekscherend, het hoogte punt van de week is dat! Ik had wel zin om te gaan, maar Rob wilde niet mee. Ik had Stig en Anita toen vrijdag gezien op de "bröllopskaffe" van Noomi en Andreas (helaas geen foto's genomen) en toen besloten we dat we er met zijn drieën heen zouden gaan.
Nou was erg blij dat we het gedaan hadden. Het was een keigoed concert!
Alleen zo vreselijk voor de mensen dat hun waren met 12 man daar en er was 25 man publiek! Zoooo jammer joh. Maar ik sprak na het concert met een van de muzikanten en zei dat ik het geweldig vond, maar wel jammer dat er zo weinig publiek was. Toen zei hij dat het niet het aantal was wat het bepaalde of hun het een goed concert vond, maar de enthousiasme van de luisteraars. Nou dat was prima! Ik heb niet veel foto's genomen en ze zijn ook niet echt goed geworden maar hier dan toch een foto van de band.
Ik ga snel weer door, Rob wil nog gaan trainen vandaag (het sneeuwt flink hier nu)en vandaag is de kerstmarkt. Die begint om 15 uur tot 18 uur. Maar ervoor is de röda korsets advents markt (rode kruis advents markt) die begint om 12 uur tot 15 uur.
Tevens is het skyltsöndag... maar volgens mij heb ik jullie dit allemaal al verteld ;-)Dan worden de etalages "geopend" getoond aan het publiek. En is het gezellig druk in Åsele. Bijna iedereen die kan en wil is er dan te vinden. Winkels hebben dan glogg voor deklanten, lotterijen (zijn ze hier gek op!) pepperkakor enz enz. Ik wiltegen 13 uur gaan vertrekken naar Åsele dan ga ik nog snel ff de rode kruis bazaar bezoeken en dan mijn stand opbouwen. Ik heb dan mijn honing en present verpakkingen van honing te verkopen alsook lotterij van de skedehonden klubb.
Moet nog ff eea bij elkaar gaan pakken en zorgen dat ik niets vergeet.
Ik zal hier wel wat foto's maken en die dan naderhand nog plaatsen.
Rest mij nu alleen nog om jullie een fijne 1e adventszondag toe te wensen.
Trevlig söndag!
Liefs S10
hier nog ff snel een foto met, en een zonder belichting van een van mijn Amaryllis.
Het is onderhand al bijna 2 weken geleden maar ben bij een kraker geweest voor mijn rug. Het was een vrouw in Lycksele die een kombinatie doet van verschillende dingen heb ik het idee. Ze is nappropaat of zoiets en ook chiropractor, maar doet ook aan reiki en andere chinese healings, zone refex behandeling kortom van alles wat.
Ze had een blik op mijn rug geworpen en zei meteen dat mijn ene been 1 - 1,5 cm korter was als het andere en dat ik scheef op de behandelingstafel lag. En dan te bedenken dat de normale fysiotherapeut in Åsele "niets fout" kon zien en voelen aan mijn rug!!!!
Ze is dus begonnen met het navoelen van mijn rug, heel voorzichtig ging ze met haar handen, nou meer haar vingertoppen, over en langs mijn ruggegraat op en neer (naar boven en naar onder). Ik voelde het amper zo zacht, voorzichtig was ze. Na wat eerst losgemassert te hebben is ze begonnen, eerst in de lenderug, nou net erboven en van daar uit naar boven toe, Elke keer kraakte het, soms wel paar keer achter elkaar, knak maar soms kn-kn-kn-kn-knak. 3, 4 tot 5 "lösningen" per keer dat ze kraakte.
Ik ben gestopt met tellen toen ze bij 25 kwam, maar zij had nog verder gerekend... het waren er 38!!!! stuks. Onvoorstelbaar he. Ze is van uit de schouders en nek weer naar beneden gegaan en heeft toen de heup en zitvlak onder handen genomen.
Ze is bijna 2 uur met mijn rug bezig geweest. Ze vertelde me dat ik dus moet zijn gevallen en dat dat het hele gedoe in werking heeft gezet.. Ik zei tegen haar ik ben niet gevallen, nou zei dus weer, dat moet omdat je heupen helemaal verkeerd staan. Nu wat blijkt, ik ben in 2003 !!!! gevallen, uitgegleden in november, nu dus 5 jaar geleden. Toen ben ik op mijn stuitje bevallen en op mijn linker enkel, die ik toen gekompliceerd heb gebroken. De "pinnen" zitten er nog steeds in. Maar toen ben ik dus op mijn heup gevallen en heb mijn heup in een verkeerde houding gekregen. Dit echter niet gevoeld omdat ik zo veel pijn had aan mijn enkel en naderhand de gipspoot had. Sindsdien is dus mijn hele rug verkeerd belast en zijn dus mee en mee de spieren anders gaan werken en trekken waardoor de hele rug een verkeerde houding heeft aangenomen. Daarom heb ik dus ook pijn in mijn hele rug. Dat in combinatie met mijn zwaar werk als persoonlijk assistent met veel tillen en draaien (is funest voor je rug die combinatie!) Dat heeft dus geresulteerd in die pijnlijke rug. Het gaat sindsdien beter met mijn rug, tis nog lang niet 100% maar stuk beter qua pijn en zo. Moet nog flink trainen aan de rug en de rugspieren. Maar daar ben ik mee bezig he. Dus nu mijn rug op de beteringsweg. Nu de rest nog... mijn hoofd weer op orde krijgen... alles weer op een rij krijgen en een plek geven. Ik ben volop bezig met van alles en nog wat. Veel oude zooi die naar boven komt nu. Dat is niet verwonderlijk he, ziel en lijf zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De ene is niet goed dat heeft gevolgen voor het andere. Maar beiden zijn bezig met herstel! Ik ben nu nog ziek geschreven tot 11 januari. Denk ook wel dat ik die tijd nog nodig heb. Maar nu hebben jullie weer ff een idee hoe het er voor staat. Ik ben vol goede moed, heb goede en minder goede dagen. Ben nog steeds erg emotioneel maar ik kom er wel.
Nou mensen wil jullie een hele fijne dag toe wensen en vergeet niet te genieten van het leven!
Liefs S10
Foto: een hertenvoerbak, met rendierpellets (renpellets)
Het heeft de laatste dagen af en aan wat gesneeuwd. Er ligt op sommige plaatsen paar decimeters terwijl op andere plaatsen net 10 dm ligt. Dat komt met name door de flinke wind die er nu de laatste dagen staat. Dat samen met de hogere vochtigheid en de toch koude temperaturen zorgen ervoor dat het kouder aanvoelt. Temperatuur vannacht was -17,9 en nu rond de -4. Ik moet eerlijksheidshalve echter wel zeggen dat ik niet zeker weet of ik gisteren nog de thermometer heb gereset... :-)
Maar denk wel dat het klopt hoor, want toen we gisteren avond de honden voerden buiten was het zo koud dat je neusvleugels weer plakten! Joepie, de eerste keer deze winter! En.... dat wil wat zeggen hoor! Meestal is het dan onder de -20 of er is een hoge luchtvochtigheid met wat "warmere" temperaturen. Een hele speciale ervaring is dat dan. 
Gisteren overdag alle hondjes weer een lekkere elanden poot gegeven, daar smullen ze flink van. Iedere hond, nou ja bijna iedere hond, meteen met de knook in een hok binnen gekropen. Sommigen hadden wat moeite om de knook binnen te krijgen maar meestal lukte dat wel na wat pogingen. Leuk dan om te zien dat ze dan echt ieder hun "eigen" hok opzoeken... stel je voor dat je roommate er straks vandoor zou gaan met jouw knook!!! Dat kan dus echt niet he! Het gaat eigenlijk bijna altijd goed als we de honden hier knoken geven, ze zitten dan wel maar met zijn 2en in een hok, maar wil ze de kost niet geven waar de honden elkaar "afmaken" als ze knoken krijgen. Meestal worden hier onenigheiden dan wel op gelost met een grom of een grijnz naar elkaar om te markeren dat ze nu te ver gaan. Het afbakenen van hun eigen territorium is dan erg belangrijk hoor. Maar hoop dan ook dat het hier nooit zo uit de hand loopt... toch altijd wat spannend. Ik luister dan wat meer of ik wat hoor bij de honden. Ik zal ze dus ook niet een knook geven als ik niet thuis zou zijn, dan is het risico me te groot dat er toch wat zou gebeuren. Dat wil je dus niet "uitlokken" he.
Straks wat vers stro weer in de hokken erbij gooien. We doen het meestal zo dat we de ene keer flink nieuw hooi/stro in de hokken gooien en dan de volgende keer flink wat vers erbij. De keer erop dan gaat alles er uit en weer vers erin. Wel een hoop werk maar de honden waarderen het wel!
Vandaag wil Rob weer gaan trainen. Tis nu een kl... tijd omdat het al vroeger en vroeger donker wordt en het trainen in het donker "meer" risico's met zich mee brengt als trainen met normaal licht. Je ziet dan gewoon heel stuk meer. In het donker ben je aangewezen op het licht van de hoofdlamp en het licht van de quad. Nu is het wel lichter buiten omdat er nu overal voldoende sneeuw ligt wat het licht beter reflecteert als de donkere grond. Maar toch, we willen als we de keuze hebben liever overdag trainen als snachts (lees in het donker).
Tja nog ff en dan gaan de dagen weer lengen, vanaf 21 december gaan we weer de goede kant op! Dat sscheelt echt wel hoor. Zo rond de kerst is het amper licht hier (voor mijn gevoel dan) Smorgens tegen 10 uur is het licht en dan tegen 14 uur wordt het weer donker... en als het "donker" weer is, bijvoorbeeld sneeuw in de lucht hangt kan het de hele dag donker blijven. Brrr nee niet zo voor mij. Dan te bedenken dat in Kiruna, zo'n 650 km noorderlijker van ons, dat daar 6 weken de zon niet boven de einder komt. 6 weken donker, geen zon, geen licht overdag. Tis niet zo dat het "pikdonker" is hoor, maar gewoon je ziet geen zon meer. 
Herma een kennis die in Noorwegen woont, die woont daar op een eilandje ongeveer zelfde hoogte in Noorwegen als wij hier in Zweden zitten. Maar daar zitten hun "achter" een berg en daar verdwijnt zo meteen dan de zon weer voor 6 weken. Ik ben altijd blij dat ik hier de zon, al is het echt amper, toch effe zie voorbij piepen boven de bomen hier. Ik heb hier vaak mooie luchten maar de zon zie je dan niet, alleen de stralen rondom hem. 
Zoals jullie zien heb ik weer wat foto's er tussen door gegooid.
Veel kijk en lees plezier weer,
Liefs S10
Ik voer, zoals sommigen wel weten, de hele winter de herten hier bij ons.
Die voer ik door middel van rendier voer, een gepreste brok die ze gebruiken voor de rendieren. Daar heb ik een pal, 27 of 30 zakken van gehaald bij de boer. (weet niet meer precies hoeveel zakken het waren :-) )Die heeft die pal speciaal voor mij besteld. De zakken wegen 30 kilo per stuk, dus heb bijna 1 ton voer hier voor de hertjes om hun de hele winter te stillen.
Maar droog voer is niet alles wat ze krijgen, daarbij krijgen ze ook ensilage, dat zijn van die rondbalen met plastiek er om heen, soort van kuilgras. En ook dan droog stro. Verder nog regelmatig wat groente erbij, aardappels in stukjes gesneden alsook wortelen en kolen. Ze smikkelen dus veel hier!
In het begin komen ze alleen snachts voorbij, en nu was het gisterenavond de eerste keer dat ik een hert snachts bij de voerplaats zag staan. Ik zag nog net een weg springen terwijl de andere nog een tijdje op de wei stond te kijken. Tindra zag dus ook het hert! Gelukkig had ik haar aan de lijn anders was ze meteen er van door gegaan achter de hertjes aan! Nu komen ze nog alleen snachts, maar na een tijdje dan komen ze ook overdag voorbij. Nu zijn het enkele "strooihertjes" maar als de winter vordert dan verzamelen ze zich ook wat meer in kleinere families om hier te komen eten.
Vorig jaar in de winter had ik het meest ongeveer 15 stuks tegelijkertijd. Het varieert van jaar tot jaar hoeveel ik er heb. Elke zomer worden nl heel wat hertjes het slachtoffer van de lodjur, de lynx hier. En de vosjes kunnen ook nog al wat kalvjes opeten. Maar viorig jaar dan 15 het jaar ervoor 13 en de winter daarvoor ook 15 stuks. Het kunnen er in principe nog meer zijn maar dat is het maximale aantal wat ik hier in een keer heb gezien tesamen. Er kunnen er dus meer zijn, omdat niet altijd alle herten samen hier komen eten. Met name de grote bokken met hun eigen families die willen nogal revier gedrag vertonen en komen dus verschillende tijdspunten eten. Je ziet ze dan in de kanten van het bos staan om te wachten tot dat de andere familie is vertrokken. 
Dat houdt dus ook in dat ik midden in de winter als het erg koud is en veel sneeuwt of erg ijzig is, ik wel meerdere keren per dag de herten voer. In principe is het hier te koud voor de hertjes, maar door de klimaatverandering zijn ze langzaam aan meer naar het noorden opgeschoven. Maar als het dus echt koud wordt en er een flinke sneeuw en ijslaag ligt dan kunnen ze niet voldoende voer vinden en zouden dus sterven. Dat is een van de redenen dat ik de herten hier aan huis voer. De andere is dat ik het zoooo mooi vind en zo kan genieten van de dieren die zo mooi en elegant zijn die hier soms op nog geen 3 meter van mij staan te wachten tot dat ik de voerbakken weer vul.
Ik heb in het voorjaar, maart, terwijl er hier nog veel sneeuw lag de hertjes gevoerd en dan loop ik met 2 emmers voer naar de plaatsen toe. Dan komen de herten al aan gesprongen vanuit de bosjes en direkt achter me aan lopend totdat ik het voer neer leg... echt onvoorstelbaar wat een mooi gezicht dat dat is! We hebben het ook wel gehad dat de herten snachts de hele nacht naast de voerbakken liggen te slapen en te wachten op voer. Ik heb nog geen foto's van dit jaar maar plaats hier wat foto's van vorig jaar dan. Een ander mooi tafereel wat ik me zo nog voor de geest kan halen is een reviergevecht van 2 grote bokken die elkaar "bevechten" om bij de voerplaats. Ze stonden op paar meter van elkaar namen een aanloop en sprongen zo tegen elkaar op, knal poets bam met de hoorn geweien tegen elkaar aan klappen. Echte klappen hoor die je goed hoort. Maar wat een machtig gezicht was dat.
Over dat reviergedrag dat zie je ook bij de hindes. Die stoten de andere hindes en de minder hoge rangdieren weg van de voerplaatsen. Vandaar dat ik ook niet een voerplek heb hier maar ongeveer 5 stuks op een afstand van aantal meter van elkaar. Zodat ook de minder sterke dieren toch een mogelijkheid hebben om te kunnen eten op de voerplaatsen. Kan me nu al verheugen op de mooie taferelen die zich hier buiten aan mijn keuken raam weer gaan afspelen.
Ik hou jullie zeker op de hoogte met nieuwe foto's van dit jaar!
Liefs S10
p.s. de foto's zijn van vorige winter allemaal!
Alleen zo vreselijk voor de mensen dat hun waren met 12 man daar en er was 25 man publiek! Zoooo jammer joh. Maar ik sprak na het concert met een van de muzikanten en zei dat ik het geweldig vond, maar wel jammer dat er zo weinig publiek was. Toen zei hij dat het niet het aantal was wat het bepaalde of hun het een goed concert vond, maar de enthousiasme van de luisteraars. Nou dat was prima! Ik heb niet veel foto's genomen en ze zijn ook niet echt goed geworden maar hier dan toch een foto van de band.
