Mijn vriendin Ann-Cathrin (Stockholm 2008)
Ik was vorige week maandag zo teleurgesteld en zo depri, maar er was meer aan de hand. Mijn vriendin Ann Cathrin is toen gestorven... Ze is 58 jaar geworden en is gestoren aan leverkanker. Ik heb het er erg moeilijk mee gehad en nog steeds jank ik van tijd tot tijd om haar. Het is uiteindelijk erg snel gegaan.
Ze ontdekte een knobbeltje ongeveer 1 jaar geleden en is toen na de feestdagen naar de arts gegaan. Toen kon ze na een tijdje komen voor verder onderzoek. Daar bleekt dat ze tumoren had in haar lever. Ze is toen behandeld met soort van chemo en een nieuwe variant chemo, maar beiden werkten niet. De tumoren groeide en zaaiden zich uit. Er was geen hulp meer mogelijk voor haar. Zelfs een transplantatie ging niet meer omdat de tumoren zich hadden uitgezaaid naar haar longen. Ik ben regelmatig nog bij haar geweest afgelopen zomer. Ik zag haar elke keer meer achteruit gaan, ze werd magerder en magerder. Nu heeft ze het nog zo lang volgehouden daar een van haar zoons in Engeland woont en hij met de kerst hier heen zou komen. Ze heeft het zo lang getrokken dat ze hem nog kon zien. Heeft zelfs hem weer gezegd dat hij weer terug kon gaan naar huis toe. Hij is op zaterdag vertrokken en op maandagmorgen 11 januari is ze rustig ingeslapen. Het is voor haar denk ik het beste wat er kon gebeuren maar voor haar familie en vrienden is dit erg moeilijk te bevatten.
Afgelopen donderdag is de uitvaart geweest voor haar. Eerst in de Maria kapellet en dan daarna een minnestund viering in de försämlingshemmet. Ik heb daar wat verteld over haar en onze vriendschap. Het was erg moeilijk en zwaar voor me, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. Ik kon helaas niet alles vertellen omdat ik het uiteindelijk niet meer "trok" en daar volop stond te huilen. Ik heb toen afgesloten en ben gaan zitten. Ik weet dat dit erg moeilijk was voor mij om dit te doen maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Van de familie kreeg ik veel emotionele reacties van dankbaarheid en waardering. Dat voelde goed...
Ik heb enorm veel respect voor haar en de manier waarop ze is omgegaan met haar ziekte en ziekbed. Ik kijk terug op mooie herinneringen van met name onze tjejtreffen, vrouwen meetings, die we hier 1 x per maand in Hälla hebben. Met onder andere een leuk weekend naar Saxnäs, een spa hotel en een lang weekend Stocholm.
Ze is een van de mensen die me het gevoel heeft gegeven dat ik hier in Hälla ben "thuis gekomen". Ze was een voorbeeld voor mij in haar aktieve verenigingsleven, was geëngageerd en gedreven in alle verenigingen hier in het dorp.
Ons dorp Hälla zal haar missen en ik zal haar missen als mijn vriendin....
rust zacht lieve Ann-Cathrin
vila i ro, kära Ann-Cathrin
samen met Gun Brit, struisvogelfarm tijdens feest van Inger en Runa
boottocht met de Christina op de Ångermanälven ter ere van Anita's 60e veraardag vlnr Runa, Gun-Brit, Ann-Cathrin, Anita
tijdens Stockholm reis in het griekse restaurant vlnr Gun-Brit, Ann-Cathrin, Inger Liefs S10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten