Mijn vriendin Ann-Cathrin (Stockholm 2008)
Ik was vorige week maandag zo teleurgesteld en zo depri, maar er was meer aan de hand. Mijn vriendin Ann Cathrin is toen gestorven... Ze is 58 jaar geworden en is gestoren aan leverkanker. Ik heb het er erg moeilijk mee gehad en nog steeds jank ik van tijd tot tijd om haar. Het is uiteindelijk erg snel gegaan.
Ze ontdekte een knobbeltje ongeveer 1 jaar geleden en is toen na de feestdagen naar de arts gegaan. Toen kon ze na een tijdje komen voor verder onderzoek. Daar bleekt dat ze tumoren had in haar lever. Ze is toen behandeld met soort van chemo en een nieuwe variant chemo, maar beiden werkten niet. De tumoren groeide en zaaiden zich uit. Er was geen hulp meer mogelijk voor haar. Zelfs een transplantatie ging niet meer omdat de tumoren zich hadden uitgezaaid naar haar longen. Ik ben regelmatig nog bij haar geweest afgelopen zomer. Ik zag haar elke keer meer achteruit gaan, ze werd magerder en magerder. Nu heeft ze het nog zo lang volgehouden daar een van haar zoons in Engeland woont en hij met de kerst hier heen zou komen. Ze heeft het zo lang getrokken dat ze hem nog kon zien. Heeft zelfs hem weer gezegd dat hij weer terug kon gaan naar huis toe. Hij is op zaterdag vertrokken en op maandagmorgen 11 januari is ze rustig ingeslapen. Het is voor haar denk ik het beste wat er kon gebeuren maar voor haar familie en vrienden is dit erg moeilijk te bevatten.
Afgelopen donderdag is de uitvaart geweest voor haar. Eerst in de Maria kapellet en dan daarna een minnestund viering in de försämlingshemmet. Ik heb daar wat verteld over haar en onze vriendschap. Het was erg moeilijk en zwaar voor me, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. Ik kon helaas niet alles vertellen omdat ik het uiteindelijk niet meer "trok" en daar volop stond te huilen. Ik heb toen afgesloten en ben gaan zitten. Ik weet dat dit erg moeilijk was voor mij om dit te doen maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Van de familie kreeg ik veel emotionele reacties van dankbaarheid en waardering. Dat voelde goed...
Ik heb enorm veel respect voor haar en de manier waarop ze is omgegaan met haar ziekte en ziekbed. Ik kijk terug op mooie herinneringen van met name onze tjejtreffen, vrouwen meetings, die we hier 1 x per maand in Hälla hebben. Met onder andere een leuk weekend naar Saxnäs, een spa hotel en een lang weekend Stocholm.
Ze is een van de mensen die me het gevoel heeft gegeven dat ik hier in Hälla ben "thuis gekomen". Ze was een voorbeeld voor mij in haar aktieve verenigingsleven, was geëngageerd en gedreven in alle verenigingen hier in het dorp.
Ons dorp Hälla zal haar missen en ik zal haar missen als mijn vriendin....
rust zacht lieve Ann-Cathrin
vila i ro, kära Ann-Cathrin
samen met Gun Brit, struisvogelfarm tijdens feest van Inger en Runa
boottocht met de Christina op de Ångermanälven ter ere van Anita's 60e veraardag vlnr Runa, Gun-Brit, Ann-Cathrin, Anita
tijdens Stockholm reis in het griekse restaurant vlnr Gun-Brit, Ann-Cathrin, Inger
Liefs S10
Heerlijk voelt het, een week vrij! Ik heb donderdag vrij genomen omdat ik dan op en neer moet naar Stoholm om een nieuwe pas te gaan halen, nou ja bestellen eerst. Ik kwam er van de week achter dat mijn pas verlopen is per december afgelopen jaar. Nu kon je vroeger de pas aanvragen in Umeå (200 km e.r.) maar nu door dat er vingerafdruken op moeten kan dat nog alleen in Göteborg of in Stockholm. Dat houdt dus in een reisje van kleine 700 km e.r. om een pas aan te vragen....!!!!
Nu gaat er gelukkig een nachtbus 2 x per week van het noorden naar Stockholm en die heb ik nu geboekt. Dus a.s. donderdag heb ik 21.30 de bus hier aan de weg bij ons voor het huis, en dan ben ik tegen 7 uur in Stockholm. De ambassade gaat open om 9.00 uur dus dan ga ik daar maar meteen naar toe om de pas aan te vragen. Ik moet dan ook daar ergens nieuwe foto's laten maken. Dan heb ik de rest van de dag nog om in Stockholm wat te shoppen of zo en dan tegen 19.00 uur de avond/nacht bus weer terug naar huis toe. Tegen 5.00 smorgens ben ik dan thuis als alles goed gaat.
Ik kan ook wel zelf rijden maar dat is ook erg vermoeiend, en zo kan ik slapen als ik wil. Alarm zetten en dan komt alles goed.... Het valt ook wel mee qua kosten, ik betaal 600 SEK per reis, dus 1200 SEK heen en terug... (100 kr extra als ik op de bus wil betalen.) Duur paspoort zo he....
Maar ja als ik in maart wil komen moet ik toch een geldige pas hebben.
De reis is al geboekt! Van 16e maart t/m 31 maart ben ik in Nl. (graag niets tegen pap en mam zeggen..... mam is jarig de 25e maart en wordt dan 75 jaar!)
Hoop dan velen van jullie weer te zien. Ik zal kijken of ik Cis haar mobile nummer weer kan meenemen en dan mail ik jullie nog wel met het telefoonnummer.
Misschien dat ik dan in Nl wel een prepaid kaart koop om zo een eigen nummer te hebben. Dat horen jullie dan wel!
Het is dan toch weer 1 jaar geleden dat ik in Nl was. En wat voor een jaar was het he... met de nodige downs en enkele upps! Het zal dan ook weer zijn dat ik mijn ma zal zien, is dan ook weer 1 jaar geleden. Misschien nog wat andere familie, nichten enz enz. Ik heb er zin in!
Liefs S10
Waarom raak ik toch iedere keer zo teleurgesteld in mensen????
Heb ik dan te hoge verwachtingen...De laatste weken weer een aantal keren, in mensen die ik eigenlijk zeer nabij ervaar. Ik heb iedere eer het gevoel dat ik "gebruikt" worden dat is zo vervelend. Shit waarom ben ik toch zo'n muts... Sta altijd klaar en wil mensen helpen en dan krijg ik regelmatig de deksel op mijn neus. Misschien is dit mijn leerproces in het leven? Ik moet gewoon beter voor mezelf opkomen. Maar dat is niet gemakkelijk als je dat niet eerder zo hebt gedaan. Ik moet toch maar wat harder worden en misschien "nee" gaan zeggen. Mensen komen en nemen maar vanzelfsprekend aan dat je iedere keer klaarstaat voor hun. Dat je tijd hebt voor hun, dat je hun helpt. Vragen nooit of je wat "ervoor" krijgt. Gewoon vanzelfsprekend is het dan. Nu hoef ik er ook niets voor, maar alleen al het feit dat zoiets vanzelfsprekend is en voor "givit" aangenomen wordt dat maakt me al boos nu. Ik moet harder worden voor mezelf en voor anderen. Ik ga me dat voornemen dit jaar. En afvallen :-) Dat moet ook maar weer eens gebeuren... Denk dat ik binnenkort weer start met SB, south beach, de levensstijl waar ik 3 jaar geleden ruim 20 kg mee ben afgevallen, samen met lopen. Laten we hopen dat mijn rug het houdt en dat ik weer an beginnen met joggen als de sneeuw weg is.
Sorry voor deze klaagzang hier, maar moest effe mijn "ei" kwijt.
Liefs S10
zooooo koud was het
Tja winter is here... en niet zo'n beetje hoor. We hebben al een hele tijd erg koude temperaturen, al een tijd onder de -20 met nu de laatste paar dagen zelfs onder de -30. Vandaag zelfs dan -35,8 en volgens mij wordt het vannacht nog kouder. De XM, onze oude citroen heeft moeite om in gang te komen. Laten we hopen dat hij het morgen doet! De blockheater de hele nacht maar aan. Rob moet morgen om 8 uur op school zijn. Ik begin tegen 15 uur maar moet eerder naar Åsele toe voor een afspraak. Dus als Rob morgen weg komt met de auto dan moet de mijne meteen aan de blockheater en dan hopen dat ie ook start.
Ik heb nog wat foto's gemaakt van buiten, van de kerst enz enz.
Hier komt dan een axplock van die foto's.
ons huis in winterskrud
Hier dan wat foto's van de "poesjes"
wat meesjes vanuit de woonkamer
Onze kerstboom
Oh ik heb ook nog foto's geregen van Doris, de zus van Sabine, die hier van de zomer hebben geholpen met de verhuizing en afbreken van het oude huis. Ik zal die hier ook nog eens plaatsen, wel een beetje mosterd na de maaltijd, maar denk dat jullie dat toch wel willen zien, die foto's.
Oh we hadden gisteren trouwens de waterleidingen in de stal bevroren. Heb er waxinelichtjes geplaats en nu was die weer ontdooid. Vreemd was dat alleen warmwaterleiding bevroren was en niet de koude leiding. Ik heb de verwarmingen er weer wat hoger gedraaid en hoop maar dat het genoeg is zo.
Nou dat was het weer uit een erg oud Hälla. Normaal is het wel vaker zo koud maar dan is het meestal snachts dat het zo koud is, nu dan ook al een hele tijd overdag, en dat valt wel tegen hoor. De hondjes vinden dit ook echt te koud, komen alleen nog uit de hokken om te plassen, te poepen en te eten..... that's all...
Tot volgende keer weer, liefs S10
De "insiders" weten al wat ik bedoel met "poesjes". Dat zijn de hertjes die hier komen eten. De bakken staan nu aan huis, nog dichter bij als bij ons oude huis. De 2 bakken die het dichtste bij staan staan op dikke 5 meter van mijn woonkamer raam verwijderd. Dus je hebt een heerlijk zicht op ze als ze er zijn. Iedere keer wil ik de camera pakken om foto's te maken maar dan zit ik weer zo geboeid te kijken dat ik dat helemaal weer vergeet. Sta ik dan op dan zien ze wat bewegen en zijn ze vertrokken... Ze komen veelal snachts eten hier. Nu dan ook volle maan, en gisterenavond lag ik in bed, en werd wakker om te gaan plassen, stonden er 2 bij de bak voor ons slaapkamerraam... moest dus ff kijken eer ik me weer terug lag in bed.
Ik heb nu op dit moment 5 bakken staan voor ze en ze worden gevoerd met pellets, een soort van bix heet dat bij jullie. Een kant en klaar brok voor de rendieren die ook geschikt is voor de hertjes. Als er meerdere herten gaan komen ga ik ook weer meerdere bakken plaatsen. Vorig jaar had ik er 8 staan geloof ik en had ik ruim 17 herten (als ik het me goed herinner) op 1 x tegelijkertijd hier. Ik heb er dus meer die ik voer maar die waren er hier allemaal tegelijkertijd. Een schitterend schouwspel is het om ze te bekijken, je eigen natuurfilm zo van huis uit!
Dat waren dus de eerste poesjes, en de tweede, tja dat zijn de rendieren. Er loopt sinds begin van december hier een grote hjort, das kudde op zijn zweeds, met rendieren rond, ik denk wel ruim 200 stuks. Die is nu ondertussen uiteen gevallen in kleinere kuddes, maar dan toch nog met 30 - 50 dieren erin. Ook kleinere groepjes komen voor. Nu was er net een "optocht" bij ons... in een lange rij via de grote weg bij ons vanuit de groeve erover heen en hier bij ons voren de berg op. De hondjes werden helemaal gek buiten en zetten de rendieren het lopen op een snellere gang... een sukkelgang die zo heel raar waggelt. Ze huppelen bijna met 2 poten links naar de 2 poten rechts. Heel grappig ziet het er uit. Ik geniet nog altijd van deze mooie magnifieke dieren, maar weet dat de echte Zweden er van balen van die dieren. Ze schelden altijd dat ze zo dom zijn, dat ze niet aan de kant gaan als ze op de weg staan. Het is inderdaad zo, maar dan zijn ze op zoek naar het zout, nou ja mineralen en zand in het mengsel wat ze strooien op de weg. Je kunt je voorstellen dat vrachtauto chauffeuren er niet blij mee zijn, als je met je volle auto er aan komt rijden, met ruim 60 ton geladen en dan moet je plotklaps remmen voor een groep rendieren. Hun kiezen er dan ook meestal uit veiligheidsoverwegingen voor om gewoon door te rijden. Dat kost dan een of twee rendieren het leven, maar anders is het nog "duurder" een mensenleven of meer zelfs. Keuzes die je maakt denk ik dan. Ik kan me het niet voorstellen dat men dat kan doen, gewoon doorrijden, ik rem nog voor een hert, een vos het maakt niet uit wat. Ik denk dan niet echt na over de riciso's voor mezelf en andere mede weggebruikers. Nou valt het hier reuze mee met de verkeersdrukte hoor. Maar je merkt ook dat die hier toch wel wat meer wordt.... ipv 5 auto's per uur nu 8 of zo :-) Nee joh geintje, maar het wordt hier ook wel wat drukker qua verkeer en zo. We gaan nu van de zomer zelfs de eerste rotonde krigen in Åsele!
Ik maak altijd een grap en vertel dan in Nederland dat Åsele kommun 1/3 gedeelte van heel nederland is en dat er niet eens een rotonde of een vereerslicht is. 1 politieagent op die hele oppervlate, echt onvoorstelbaar voor jullie he! Maar voor ons is het echt zo gewoon nu. We hebben echt problemen als we weer in Nederland zijn met al die drukte en zo... de mensen die hier bij ons al eens zijn geweest die kunnen zich dat wel voorstellen.
Nou ik zit nu in de woonkamer met de pc, aan de grote burotafel/blad. Het viel me eerst wat tegen om die tafel hier neer te zetten, maar nu ik er aan zit te werken en meteen naar buiten kan kijen vind ik het echt te gek! Hij blijft dus hier staan. We moeten nog wat schuiven in ons huis, weet nog niet echt waar ik alles wil hebben, maar de eettafel staat nu aan de voorant. Dat bevalt ook goed. We moeten alleen de "hondenbanken" naar buiten brengen.. maar ja dat komt wel eens een keertje... :-)
Ik ga stoppen weer, fijne zondag allemaal,
liefs S10
Nu met het nieuwe jaar, het einde van het oude jaar, komen steeds meer en meer "oude bekenden" terug in mijn leven. Doordat ik ruim 25 jaar geleden gebroken had met mijn ouders en daardoor ook met alle familie, heb ik met velen geen kontakt meer gehad in die tijd. Maar nu door de mail, de pc, hyves en ook de blogg komen steeds meer mensen "terug" in mijn leven. Tis heel vreemd maar aan de andere kant voelt het ook goed. Ik ben van plan om komende voorjaar of zomer naar Nederland te komen en dan hoop ik toch dat ik een aantal van jullie weer kan ontmoeten. Effe "in persons" bij praten.
Leuk! Nou wie weet wat het nieuwe jaar nog brengen zal :-)
Ik ga ff wat te eten maken!
Liefs S10
Heerlijk het nieuwe jaar is aangebroken, het eerste blad van de agenda is omgedraaid. Alle paginas zijn nog "maagdelijk" wit, maar ja, voor hoe lang he? Het voelt goed om aan een nieuw jaar te beginnen. Ik heb mijn melancholische periode weer gehad voor vorig jaar en nu gezicht "framåt" en we gaan er weer voor!
Tis nu heerlijk weer, vriest toch wel behoorlijk en er ligt een flink pak sneeuw. Flufsneeuw wel maar het ziet er zo mooi weer uit.
We hebben afgelopen oudejaarsnacht heerlijk met zijn 2-en op de bank gehangen en met 4 honden binnen. Lady was er ook bij omdat zij zo bang is voor vuurwerk. (gisterenavond trouwens bijna geen knal vuurwerk afgestoken! Perfekt!)
Lekker wat gegeten en wat films gekeken en tegen middernacht de SVT1 opgezet om zo het oudejaar uit te rekenen en het nieuwe jaar te verwelkomen.
Ik ga zo meteen beginnen met het voorbereiden van het eten, Sigi, Sabine, Meino en Christine komen eten. Misschien ook Tineke.
Nou ik ga er weer vantussen, fijne nieuwaarsdag !
Liefs S10
samen met Gun Brit, struisvogelfarm tijdens feest van Inger en Runa
boottocht met de Christina op de Ångermanälven ter ere van Anita's 60e veraardag vlnr Runa, Gun-Brit, Ann-Cathrin, Anita
tijdens Stockholm reis in het griekse restaurant vlnr Gun-Brit, Ann-Cathrin, Inger 
