maandag 9 maart 2009

Een teken van leven....

Nu na een hele tijd radiostilte weer eens een teken van leven van mij.
Zoals de meesten van jullie wel al weten gaat het niet echt lekker hier met mij.
Ik heb nu naar tig onderzoeken uitslag gekregen van wat er aan de hand is met mijn darmen. Precies 1 jaar naar de vorige operatie (baarmoeder) toen er "iets" in mijn darmen was gezien. Dus daarna diverse onderzoeken, endokolloskopien, röntgen, magneetröntgen enz. Tijdens het laatste onderzoek, de magneetröntgen hadden ze het eindelijk duidelijk. Er zat een stuk met celveranderingen in mijn dikke darm, ongeveer 40 cm op in de dikke darm. Dat was de "stop" ook tijdens de 2 kolloskopien. Geen wonder dat al de artsen niet verder de dikke darm in kwamen...

Nu hopen dat ik snel een oproep krijg van Umeå. Ze opereren me daar omdat ze daar een speciale microscoop hebben waarmee ze dan meteen het weefsel kunnen onderzoeken of te zien of het goed of kwaadaardig is. En dan ook de juiste vervolgmaateregelen nemen. Ik ga er maar vanuit dat het goedaardig is en dat alles wel mee zal vallen.

Dat dus mijn lichamelijke troubles, nou ja en dan mijn rug, nek, schouder en armen die veel pijn geven. Mijn rug is wel wat beter nu na een aantal keren naar de kraker te zijn geweest. Eerst was er 1,5 cm verschil tussen linker en rechter been, een aantal keren erop, nog 8 mm en nu de laatste keer was mijn bekken stabiel. Er wordt dus volop aan gewerkt. De problemen met mijn rug hebben er ook toe geleid dat ik last heb gekregen van mijn nek en schouders, welke dan weer uitstraalt naar mijn armen. Daar zit nog steeds een hoop vast maar iedere keer gaat het stukje bij stukje de goede kant op!

Verder is het niet zo goed met mij, met mijn psyche, zit toch wel in een neergaande spiraal, maar ook daar werk ik volop aan. Gesprekken doen me goed en ik heb er ook volop vertrouwen in dat ik dat ook allemaal op de rit weer krijg.

Wat een klaag verhaal he... maar nu weten jullie tenminste waarom het zo stil is hier. Er is een helehoop gebeurd de afgelopen tijd.
Ik ben onder andere wedstrijdleider geweest bij het Zweeds kampioenschap van de sledehondenwereld dat we hier in Gafsele hadden. Het was een ware beproeving geweest met bijna 40 cm nieuwe sneeuw in juist dat weekend en erg koudetemperaturen. Zo tussen de -25 en de -20 was het het hele weekend...
Maar dat is helemaal goed gegaan, we hebben met elkaar de wedstrijd tot een super einde gebracht en veel "goodwill" gecreeërt in de sledehondenwereld. De trail was niet optimaal maar wat wil je met zoveel nieuwe sneeuw he. Maar verder heeft alles goed gelopen, echt een geweldige ervaring was dat. Te bedenken dat het mijn allereerste wedstrijd was als wedstrijdleider, ben wel een judge en racemarshall geweest maar een hele wedstrijd de touwtjes in handen houden en sturen, dat was toch wel wat. Ik was dan ook van te voren behoorlijk gestressed. Had er zelfs slapeloze nachten van gehad... Maar nu terug kijkend heeft het me zeer veel terug gegeven.
By the way, we hadden kleine 100 starters wat superveel is voor een wedstrijd hier in het noorden. Drie dagen de race maken, en dan al de voorbereidingen er voor. Ik was kei en kei kapot na dat weekend. Verschillende dagen tot ver in de nacht aan lijsten en overzichten gewerkt voor de startende teams en de parkeringsplaatsen... wat een hoofdbrekens waren dat. Zorgen dat er geen inhalen tussen verschillende klassen waren, dat er genoeg tijd tussen elke groep zat en dat we ook nog met daglicht konden finishen! Maar het is gelukt!

Verder hebben we een nieuwe camera gekocht, het is geworden de Canon EOS 50D.
We hebben lang lopen wikken en wegen, maar deze is het dan toch geworden.
Hier kunnen onze "oude" analoge lenzen ook op. Dat scheelt nu wel ff weer wat. Later willen we dan eventueel nog nieuwe digitale lenzen gaan kopen. Maar nu is het voldoende. Ik heb nu ff geen tijd voor foto's te plaatsen, maar dat komt wel weer.

Nou ik ga weer stoppen voor nu, meld me wel weer, zal jullie niet zo lang meer zonder bericht laten zitten.... :-)
Bedankt voor jullie lieve mails en reacties!
Lief dat jullie aan me denken.

Liefs S10

3 opmerkingen:

Gonny zei

Ja, echt fijn Christien om weer wat op je blog te lezen.
Sterkte met alles en tot gauw.
Liefs Gon

Anita Pictures It! zei

Fijn dat je er weer bent!

kus, Anita

Stordalen Gardsbruk zei

Hei S10, blij weer iets van je te kunnen lezen. Plots dacht ik, ik moet weer eens even kijken of ze er weer is. Wat een gesodem.... met je darmen. Ik hoop voor je dat het goed komt en dat ze je kunnen helpen. Ik zal voor je duimen en blijf regelmatig kijken of je er weer bent hoor.
Liefs,
Tine